این توصیه‌ها به مواجهه با ریزش مو کمک می‌کند:

• ریزش مو ممکن است دائمی نباشد. هنگامی ریزش مو عارضه جانبی یک بیماری، دارو یا پرتو درمانی است، احتمالا پس از رقع این عامل، مو دوباره به خودی خود رشد خواهد کرد. شما می‌توانید در این مدت از کلاه و کلاه‌گیس استفاده کنید تا مو دوباره رشد کند.

حدود 90 درصد مو‌های رو ی پوست سر شما در هر زمان، در این مرحله رشد قرار دارند. نزدیک به 10 درصد از موهای سر شما در هر زمان در مرحله استراحت قرار دارند. بعد از 2 تا 3 ماه موهایی که در مرحله استراحت قرار دارند، می‌ریزند و موهای جدید شروع به رشد می‌کنند.

بنابراین طبیعی است که هر روز مقداری موی سر به عنوان بخشی از این چرخه بریزد. اما  ممکن است برخی افراد بیشتر از حد معمول دچار  این نوع ریزش مو شوند. ریزش مویی از این نوع ممکن است در  مردان، زنان و کودکان رخ دهد.

دلیل ریزش بیش از حد مو چیست؟

شماری از عوامل می‌توانند ریزش بیش از حد مو را  باعث شوند. برای مثال، 3 تا 4 ماه بعد از بیماری  یا جراحی سنگین، ممکن است مقدار زیادی از موی شما بطور ناگهانی ریزش پیدا کند. این ریزش مربوط  به استرس ناشی از بیماری و موقتی است.  

مشکلات هورمونی ممکن است سبب ریزش مو شود. اگر غده تیروئید شما پرکار یا کم کار باشد ممکن است موهای شما بریزد. این ریزش معمولا با درمان بیماری تیروئید برطرف می‌شود.

ریزش مو ممکن است در صورتی که هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن‌ها) و زنانه (استروژن‌ها) از تعادل خارج شوند، نیز رخ دهد. تصحیح این عدم تعادل هورمونی ممکن است در نهایت باعث توقف ریزش موی شما شود.

بسیاری از زنان از ماه سوم بارداری به بعد دچار ریزش مو می‌شوند. این ریزش مو نیز مربوط به هورمون‌ها است. در حین بارداری، میزان بالای برخی هورمون‌ها باعث نگهداری موهایی می‌شود که در شرایط عادی ‌باید می‌ریختند.

هنگامی که هورمون‌ها به میزان پیش از دوره‌ بارداری باز می‌گردد، موهای بلند شده می‌ریزد و دوره‌ی طبیعی رشد و ریزش مو مجددا شروع می‌شود.

برخی داروها می‌تواند سبب ریزش مو شود. این گونه ریزش موقتی است و وقتی مصرف دارو را متوقف کنید بهبود می‌یابید.

داروهایی که می‌تواند سبب ریزش مو شود شامل رقیق کننده خون (یا به عبارت دیگر  داروهای ضد انعقاد)، داروهایی که برای درمان نقرس استفاده می‌شوند، داروهایی که در شیمی درمانی برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند، ویتامین A (اگر بیش از حد مصرف شود)، قرص‌های ضدبارداری و قرص‌‌های ضد افسردگی است.

برخی عفونت‌ها می‌توانند سبب ریزش مو شود. عفونت قارچی سر ممکن است سبب ریزش مو در کودکان شود. قارچ به راحتی با داروی ضد قارچ درمان می شود.

در نهایت، ریزش مو  ممکن است جزئی از یک بیماری زمینه‌ای‌ باشد، مانند لوپوس یا دیابت.

از آنجایی که ریزش مو ممکن است نشانه زودرس این بیماری‌ها باشد، مهم است که علت اصلی ریزش مو را یافت، تا بتوان آن را درمان کرد.

آیا مراقبت نامناسب از مو می‌تواند سبب ریزش مو شود؟

اگر مو هایی‌تان را دم‌اسبی یا دم موش می‌کنید یا از بیگودی سفت استفاده می‌کنید، کشیده‌شدن مو ممکن است باعث  نوعی ریزش مو شود که "طاسی کششی" (traction alopecia) نامیده می‌‌شود.

اگر این کشیده‌شدن مو قبل از اینکه جوشگاه زخم روی پوست سر ایجاد شود، متوقف شود، موهای شما به وضعیت رشد طبیعی خود بازمی‌گردد. اما اگر جوشگاه به وجود آید، باعث از دست‌دادن دائمی مو می‌شود.

استفاده از روغن‌های داغ بر روی موها یا مواد شیمیایی که در فرهای دائم (perms) وجود دارد، ممکن است سبب التهاب پیاز مو شود، و به ایجاد جوشگاه زخم و ریزش مو بینجامد.

طاسی عادی چیست؟

عبارت "طاسی عادی" معمولا به معنای طاسی با الگوی مردانه یا طاسی با الگوی دائمی است.

 طاسی مردانه شایع‌ترین علت ریزش مو در مردان است. این نوع ریزش مو در مردها معمولا  صفتی ارثی است. مردانی که از سنین جوانی موهای‌شان شروع به ریزش می‌کند، در معرض طاسی وسیع‌تری در سنین بالاتر خواهند بود.

در طاسی مردانه، ریزش مو  به طور معمول باعث عقب رفتن خط مو و بی‌مویی فرق سر می‌شود.

زنان نیز ممکن است دچار طاسی با الگوی زنانه شوند. در این شکل طاسی موها در تمام پوست سر نازک می‌شوند.

 آیا پزشک می‌تواند برای توقف ریزش مو کاری انجام دهد؟

شاید. پزشک ممکن است سوالاتی در مورد رژیم غذایی‌‌تان، داروهایی که مصرف می‌کنید، بیماری‌های اخیرتان، و چگونگی مراقبت‌تان از  موهای‌تان بپرسد.

اگر زن باشید، پزشک  ممکن است سوالاتی در مورد چرخه قاعد‌گی‌تان، بارداری و یائسگی بپرسد.

دکترتان ممکن است بخواهد شما را مورد معاینه جسمی انجام دهد تا علل دیگر ریزش مو را جستجو کند. در نهایت. آزمایش خون یا بیوبسی یا تکه‌برداری بافتی (برداشتن نمونه کوچکی از سلول‌ها و بررسی آن زیر میکروسکوپ) از پوست سر شما ممکن است مورد نیاز باشد.

آیا درمانی برای ریزش مو وجود دارد؟

بسته به نوع ریزش موهای‌تان می‌توان برای آن راه درمان پیدا کرد. اگر داروها دلیل ریزش موهای‌تان است، ممکن است پزشک داروی‌تان را عوض کند. تشخیص و درمان عفونت می‌تواند به توقف ریزش مو کمک کند. تصحیح اختلال هورمونی ممکن است از ریزش موهای بعدی جلوگیری کند.

برخی از داروها ممکن است از  پیشرفت طاسی عادی یا طاسی مردانه را کند کنند، یا از پیشرفت آن جلوگیری کنند.

محلول موضعی ماینوکسیدیل (نام تجاری: Rogain) که بدون نسخه قابل تهیه است. این دارو  به طور موضعی بر روی پوست سر استعمال می‌شود. هم مردان و زنان می‌توانند از این دارو استفاده کنند.

داروی دیگر برای درمان طاسی، فیناستراید (نام تجاری:Propecia) است که تنها با نسخه قابل دسترسی است. این دارو که به صورت قرص عرضه می‌شود، تنها برای مردان تجویز می‌شود. 

ممکن است حداکثر 6 ماه طول بکشد تا معلوم شود این داروها بر روی شما تاثیر دارند یا  نه.

اگر درمانی برای نوع ریزش مویی که شما دارید، در دسترس نباشد، می‌توانید  یا مدل موی‌تان را عوض کنید یا از کلاه‌گیس، هرپیس، بافتن مو یا جایگزینی موی مصنوعی استفاده کنید.

• ریزش مو که به علت تغییرات هورمونی، سن یا وراثت رخ می‌دهد [طاسی مردانه]، ممکن است با داروهای موضعی مانند ماینوکسیدیل یا داروهای خوراکی مانند فیناستراید قابل درمان باشد. در مورد هیچکدام از این دو دارو نمی‌توان تضمین کرد که بر هر فردی موثر باشد.

[طاسی ارثی درمان قطعی ندارد]

به گفته محققان، ریزش‌مو علل زیادی از جمله استرس شدید، رعایت رژیم و کاهش وزن، بیماری‌های همراه با تب شدید با فاصله زمانی معمولا سه ماهه، زایمان، کمبود آهن و روی، مصرف برخی داروها، مشکلات تیروئید، بیماری‌های رماتیسمی، بیماری‌های پوستی و همچنین دلایل ارثی و هورمونی دارد.

همچنین استرس، آلودگی هوا و محیط، رژیم‌های غذایی غلط و غیرعلمی، شت‌وشوی زیاد مو و استفاده زیاد از سشوار، رنگ مو و بیگودی عواملی هستند که می‌تواند موجب ریزش مو شده یا آن را تشدید کند.

ریزش مو در افراد روزانه رخ می‌دهد که میزان آن با توجه به عواملی چون کم پشت یا پر پشت بودن موی افراد متفاوت است؛ به‌طور میانگین ریزش روزانه 100 تار مو  طبیعی است. محققان می‌گویند: ریزش موی ارثی در مردان سخت‌تر است و منجر به طاسی می‌شود که درمان قطعی ندارد ولی می‌توان با درمان‌ تا حدودی آنها را به تاخیر انداخت.

همچنین مشکلات هورمونی تخمدان‌ها و غدد فوق کلیه سبب ریزش مو می‌شود. نتایج حاصل از مطالعه‌ای که در یکی از دانشگاه‌های آمریکا انجام شد، نشان می‌دهد که ریزش مو در قسمت بالای سر مردان، احتمال ابتلا به حملات قلبی را افزایش می‌دهد و هر چه میزان ریزش بیشتر باشد، این احتمال افزایش می‌یابد.

نتایج اولیه تحقیقات پژوهشگران آلمانی نیز نشان می‌دهد که مصرف موضعی کافئین می‌تواند با مهار عوامل اصلی ریزش مو یعنی هورمون دی هیدروتسترون و آنزیم فسفودی استراز از ریزش موها جلوگیری کند

• جراحی پیوند مو می‌تواند با موی به دست آمده از بقیه سر موی ریخته‌شده را جایگزین کند.
• محل‌های طاس‌شده را می‌توان با کلاه‌گیس، بافتن مو یا آرایش متفاوت مو پوشاند.